Warmonds bestuursgeschiedenis gaat vele eeuwen terug, maar dat betekent niet dat er eeuwen terug ook al een fraai raadhuis was. De gemeente huurde destijds een kamer in de Herberg Romen, dat we nu kennen als restaurant De Stad Rome. Dit was lang niet altijd een succes. Van baljuw Cornelis le Clercq wordt tijdens een vergadering gezegd “Hij sprak een menigte zot geklap”, of wel hij was flink dronken. Het cachot onder De Stad Rome was ook al geen succes. Burgers konden via een rooster gewoon contact hebben met de gevangenen en hen van allerlei voorzien, wellicht ook van zaken die niet echt de bedoeling waren. Halverwege de 19e eeuw vond men dat vergaderen in de kroeg niet meer kon. Nu was net middenin het dorp een grote woning met koepel te koop gekomen. Deze werd door de gemeente gekocht. Aanvankelijk was het de bedoeling de koepel te verbouwen tot raadhuis, maar daarvan is toch afgezien en dus werden de oude woning en de koepel gesloopt.

De Zwaan
In de zeventiende eeuw stond op deze plaats Herberg De Zwaan. Er is wel beweerd dat het schilderij Herberg De Zwaan van Jan Steen, die van 1658 tot 1660 in Warmond woonde, een Warmondse afbeelding zou zijn. Het lijkt nogal onlogisch en tot nu toe is er geen reden om aan te nemen dat deze mare op waarheid berust. Op de opengevallen plek verrezen de dorpsschool (1861) en bijbehorende onderwijzerswoning. De architect J. van Lith uit Leiden kreeg de opdracht een raadhuis te ontwerpen. Kennelijk was het ontwerp al snel akkoord en kon met de bouw van het gemeentehuis worden begonnen. Reeds in 1867 was het gebouw klaar. Het gemeentehuis kreeg een fraaie trap en een torentje met een luidklok.

Burgemeester Nederburgh
Bij de ingebruikneming van het gemeentehuis was Abraham Nederburgh burgemeester van Warmond. Hij was benoemd in 1849 en bleef tot zijn dood in 1903 Warmonds eerste burger. Hij heeft dan ook zeer vele vergaderingen geleid in de raadszaal annex B. en W.-kamer, aan de Dorpsstraatzijde van het raadhuis. Aan de andere kant waren de gemeenteambtenaren gehuisvest. Ook de dorpsveldwachter vond er zijn plek. Onderin het gebouw werden drie politiecellen gemaakt, die in het rustige Warmond niet echt intensief werden gebruikt.

Burgemeester Schölvinck

In 1929 werd burgemeester A.J. Schölvinck op de trap gefotografeerd met het voltallige personeel, in totaal 12 mensen. In 1871 werd de fraaie hardstenen pomp voor het gemeentehuis geplaatst. Helaas is (nog) niet bekend wie deze heeft ontworpen. De trap werd voor vele officiële gelegenheden gebruikt. Natuurlijk poseerden er bruidsparen, maar ook het gemeentebestuur heeft zich bij tal van gelegenheden op de trap van het gemeentehuis laten vereeuwigen. De veldwachter moest officiële bericht bovenaan de trap voorlezen. In de 19e eeuw was er een veldwachter die niet kon lezen, maar dat meestal aardig wist te verbloemen doordat hij de tekst uit zijn hoofd had geleerd. Het wilde nog wel eens gebeuren dat hij dan het betreffende stuk op zijn kop hield, uiteraard tot hilariteit van de toeschouwers, die zijn gebrek wel kenden.

Tot 1930 in gebruik
Tot 1930 is het pand als gemeentehuis in gebruik gebleven. Burgemeester Nederburgh was hier ruim 54 jaar burgemeester, terwijl zijn opvolger, de heer A. J. Schölvinck het “slechts” 22 jaar uithield. Zodoende hebben maar twee personen in dit gebouw het burgemeestersambt uitgeoefend. Vanaf dat moment krijgt het gebouw diverse bestemmingen. Zo waren er klaslokalen voor verschillende scholen in gevestigd. Ook tijdens de oorlog werd er onderwijs gegeven, maar ook het distributiekantoor was er ondergebracht. In 1981 werd het pand in gebruik genomen door de vereniging Het Oude Raadhuis, die het exploiteert als galerie en het voorts verhuurt als vergaderruimte. In die tijd was in de voormalige raadszaal het public-relations bureau gevestigd van mevrouw Van Tuijll van Serooskerken-Kars. Ook tegenwoordig is het weer een gemeentehuis, in die zin dat het Oude Raadhuis thans weer een officiële trouwlocatie is van de gemeente Teylingen. In 1994 is het pand onder leiding van de Warmondse restauratiearchitect F. Robers grondig gerestaureerd.